Ó svo sætt

Holga

Var að framkalla tvær filmur úr holgunni. Þessi mynd var tekin í brúðkaupi í fyrra sumar. Ég fílana.

Skissubókin...

...er sem betur fer ekki alveg tóm eftir sumarið.




... þó innblásturinn hafi ekki alltaf verið mikill :)

The Garden Project

Sigga og Anna Hrund voru með uppskeruhátíð í garðinum sínum við Hverfisgötuna í gær.

Snilldarverkefni!

Þetta byrjaði í fyrra þegar portið fyrir framan nemendagalleríið okkar, Kaffistofu, var tekið í gegn. Þar var bara möl og subbuskapur.

Svo héldu þær áfram í sumar og ræktuðu matjurtagarð á þakinu.

Garðurinn var opnaður á Villa Reykjavík fyrr í sumar. Þá var garðpartí þarna. Og það var líka opnaður skúlptúrgarður fyrir framan Kaffistofuna, á svæðinu sem var tekið svo vel í gegn í fyrrasumar. Matjurtagarðurinn á þakinu (sem er eiginlega þakið á gallerí Kling & Bang) var ekki síst hugsað sem garður fyrir fólkið þarna í nágrenninu. Það máttu allir koma og fá sér grænmeti og kryddjurtir.

Í gær var uppskeruhátíð. Fólk fór ekki tómhent heim heldur klyfjað af kartöflum, gulrótum, kóriander og oreganó. Og það fór heldur enginn svangur heim því inni í Kaffistofunni var elduð grænmetissúpa úr hráefninu úr garðinum og á grillinu fyrir utan kaffistofuna sem var hlaðið upp í fyrrasumar voru grillaðar kartöflur og annað góðgæti.

Já snilldarverkefni!

Það eru svo margir fletir á þessu... Ótrúlega skemmtilegt dæmi um hvernig er hægt að sameina myndlist og borgarumhverfi. Og fá fólk til að njóta á annan hátt en kannski með hefðbundnari listviðburði.

Já og svo gerðu þær bók um verkefnið. Það má skoða hana hér. Skemmtilegar greinar í henni m.a. eftir Hjálmar Sveinsson og Ármann Jakobsson.

*** *** *** ***
Ingvar Ragnarsson tók myndina hér að ofan fyrr í sumar. Ég stal henni af heimasíðu Villa Reykjavík.

Filmurnar hans afa

Þetta er úr filmusafninu hans Rósbergs afa. Mamma á nokkur umslög full af svona gömlum negatívum. Myndir sem hann tók til dæmis á ferðalögum. Birkir valdi nokkrar af handahófi og skannaði inn.

Mér var ekki búið að detta í hug að þetta gæti verið efniviður. En auðvitað er það það. Ég veit ekkert hvar þessar myndir eru teknar eða hvaða fólk er á þeim... og það er einmitt það sem mér finnst svo skemmtilegt.

Vinna

Ég hélt ræðu fyrir hönd myndlistarnema á útskrif Listaháskólans í vor.

Þar sagði ég að það að vera listamaður væri að stórum hluta ákvörðun. Maður fæðist ekki bara með hæfileika eða fer í listaháskóla og er þá sjálfkrafa orðinn listamaður. "Að vera listamaður er ákvörðun sem maður tekur, og það þarf kjark til að standa við hana" Já þetta sagði ég.

Þetta áttu auðvitað að vera uppörfandi orð til samnemenda minna um að láta ekki deigan síga. Það er nefnilega ekkert auðvelt að standa við þessa ákvörðun. Það er miklu meira öryggi fólgið í því að ákveða að vera ýmislegt annað, ýmislegt sem gefur fastar tekjur til dæmis.

Á þetta benti ég í þessari stuttu ræðu. Sagði að þetta ætti eftir að verða basl. Sum okkar myndu gefast upp. Aðrir verða værukærir í launuðu vinnunni sinni og þar fram eftir götunum.

Og hvað er ég búin að gera síðan ég hélt þessa ræðu fyrir tveimur mánuðum síðan?

Jú vinna!

Vinna, vinna vinna.

Ég leigi vinnustofu niðrí bæ sem ég hef sjaldnast tíma né orku til að heimsækja. Og ég hef ekki skrifað svo mikið sem einn staf á þetta blogg.

Sveiattan!