Frost í Mývatnssveit

Ég fór í vinnuferð í Mývatnssveit nokkrum dögum fyrir jól. Það var 16 stiga frost, logn og allt var svo óskaplega fallegt.

Það styttist í jólin...

...og allt í einu man ég eftir þessu fína jólatré sem ég rambaði á í eyðimörkinni í Dubai í byrjun árs.

(Ég ætti líklega að skanna þessa filmu inn aftur... án hársins.)

Sunnudagur...

...og það er nóvember og það er kalt.

...og allt í einu langar mig að vera inn í hlýju eldhúsi hjá mömmu og baka lummur og hlusta á Presley lög.

Teiknidót

Mig langar í plötuspilara.
Kannski ætti ég að fá mér tvo, svo ég geti gert þetta:

Drawing Apparatus from Robert Howsare on Vimeo.

Fann þetta hér.

Heimilisfang: ÍSLAND

Mér skilst að jarðarbúar séu um sjö milljarðar talsins.

Af öllum þeim fjölda er ég sú eina sem heiti Þórgunnur Oddsdóttir og ég tilheyri mjög litlum hópi fólks sem býr á þessari eyju úti á hjara veraldar sem kallast Ísland.

Mig hefur lengi langað að gera þessa tilraun. Þetta er svona óvísindaleg athugun á því hvað heimurinn er stór... eða lítill. Og hvort maður er talinn með.

Þetta var einhvernveginn svona:
*** *** ***

Þann 3. otóber síðastliðinn setti ég póstkort í póst á Balí í Indónesíu (sem er mjög langt í burtu). Utan á það skrifaði ég:

ÞÓRGUNNUR ODDSDÓTTIR
ICELAND

Og ekkert meira.

Í kvöld, þegar ég kom heim úr vinnunni í kuldanum, beið þetta sama póstkort eftir mér í póstkassanum á Kleppsvegi milli bæklinga frá Rúmfatalagernum og Elko.

Það er eitthvað dálítið magnað við það að búa á stað þar sem nafn og land dugar sem utanáskrift. Ég efast um að John Smith í Bandaríkjunum gæti leikið þetta eftir.

En hvað skrifar maður svo á póstkort til sjálfrar sín í öðru landi?

Jú einhverja tóma þvælu. Eitthvað sem er nógu trúlegt til þess að starfsfólkið á pósthúsunum fatti ekki að þetta er í rauninni óformleg athugun á því hvað það leggur mikið á sig í vinnunni...

Vinkonur í París

Skissubókin fór með til Parísar... og Balí... og Lombok

Balí og Lombok

Það er einhvernveginn svona að þeysast um sveitir Balí á scooter:

Balí - september 2012 from Thorgunnur Oddsdottir on Vimeo.

Og það er einhvernveginn svona að kíkja á sunnudagsmarkaðinn í Kuta á Lombok:

Sunnudagsmarkaður í Kuta - Lombok from Thorgunnur Oddsdottir on Vimeo.

Og það er einhvernveginn svona að standa á hrísgrjónaakri í Tetebatu á Lombok og hlusta á bænakallið frá moskunni:

Tetebatu from Thorgunnur Oddsdottir on Vimeo.

Þetta var víst í Mogganum í dag...

Opnun afstaðin

Úr skuggsjá

Minnið malar. Ljós grefur úr gleymsku.
Tikk, tikk, tímavél.
Hvað manstu?

Í kvöld viðrar vel til að grafa. Bíða fram í myrkur (eða þar til þolinmæðina þrýtur og maður áttar sig á því að það er miður júlí og dimmara verður ekki) og kveikja þá á malandi maskínunni sem vonandi fer í gang.

Úr skuggsjá er skyggnilýsing. Sem er auðvitað orðaleikur. Og samt ekki.

Einkasýning í The Demented diamond of Kling & Bang´s Confected Video Archive sem er hluti af sýningunni Independent People.


Slide on

Memory whirrs. Light unearths from oblivion.
Tick, tack, time machine.
What can you recall?

Tonight's conditions are good for digging. Waiting for darkness to come (or until patience is exhausted and you realize it is mid July and it will not get any darker) to turn on the whirring machine, that will hopefully start.

Styttist í opnun á morgun...

... from Thorgunnur Oddsdottir on Vimeo.

Still in progress...

Work in Progress

Hluti af þessu. Og samt kannski miklu frekar þessu.

Sumarnótt við Gróttu